De Harde Kaft

Virginia Woolf

Virginia Woolf (South Kensington (Londen), 25 januari 1882 – Lewes (Sussex), 28 maart 1941) was een Brits schrijfster en feministe. Tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog was Woolf een belangrijke figuur in het literaire leven van Londen. Ze was lid van de Bloomsburygroep.

Woolf werd als Adeline Virginia Stephen geboren te Londen, in een klassiek Victoriaans gezin. Haar vader Sir Leslie Stephen was een bekend literair criticus en redacteur van de ‘Dictionary of National Biography’. Na de dood van haar moeder Julia Jackson in 1895 kreeg Woolf op dertienjarige leeftijd een eerste zenuwinzinking. Later zou ze in haar autobiografische verslag “Moments of Being” laten doorschemeren dat zij en haar zuster Vanessa Bell slachtoffer waren geworden van seksueel misbruik door hun halfbroers George en Gerald Duckworth. Na de dood van haar vader verhuisde ze met haar zuster Vanessa naar een huis in Bloomsbury. Ze vormden het begin van een intellectuele kring die bekend zou worden als de Bloomsburygroep en waarvan onder meer John Maynard Keynes deel zou uitmaken.

In 1905 maakte ze van schrijven haar beroep. Aanvankelijk schreef ze voor het Times Literary Supplement. In 1912 trouwde ze met Leonard Woolf, een ambtenaar en politicoloog. Haar eerste boek, The Voyage Out, kwam uit in 1915. Virginia en haar man woonden afwisselend in Londen en Rodmell (Sussex), waar ze in 1919 Monk’s House hadden aangekocht. Ze publiceerde romans en essays en had zowel bij de literaire kritiek als het grote publiek succes. Veel van haar werk gaf ze zelf uit via de uitgeverij Hogarth Press.

Op 28 maart 1941 stierf Woolf door zelfmoord. Zij benam zich het leven door zich te verdrinken in de rivier de Ouse nabij Monk’s House, haar zakken gevuld met stenen. Voor haar echtgenoot liet ze een zelfmoordbriefje achter, waarin ze schreef te voelen dat ze weer gek aan het worden was, stemmen hoorde, er niet meer tegen kon, haar man tot last was, en daarom maar deed wat het beste was.

Woolf wordt beschouwd als een van de grootste en meest vernieuwende Engelse schrijvers van de twintigste eeuw. In haar werken experimenteerde ze met de stream of consciousness-techniek, de onderliggende psychologische en emotionele motieven van haar personages en de diverse mogelijkheden van een verbrokkelde vertelstructuur en chronologie. In het werk van Woolf en haar collega-schrijvers van de Bloomsburygroep zijn de waarden die worden uitgedrukt in de Principia Ethica van G.E. Moore herkenbaar. Daarin wordt gesteld dat “personal affections and aesthetic enjoyments include all the greatest, and by far the greatest, goods we can imagine”.

Woolfs vroege werken, The Voyage Out (1915) en Night and Day (1919), waren nog traditioneel, maar ze werd steeds vernieuwender en schreef Jacob’s Room (1922), Mrs Dalloway (1925), To the Lighthouse (1927) en The Waves (1931). Andere experimentele romans zijn Orlando (1928), The Years (1937), en Between the Acts (1941). Ze was de meester van het kritische essay, en enkele van haar mooiste stukken zijn opgenomen in The Common Reader (1925), The Second Common Reader (1933), The Death of the Moth and Other Essays (1942) en The Moment and Other Essays (1948). A Room of One’s Own (1929) en Three Guineas (1938) zijn feministische traktaten. Haar biografie van Roger Fry (1940) is een zorgvuldige studie van een vriend. Sommige van haar korte verhalen uit Monday or Tuesday (1921) verschenen met andere verhalen in A Haunted House (1944).